หอมไก๋
ชื่อวิทยาศาสตร์ Chloranthus erectus (Buch.-Ham.) Verdc.
วงศ์ CHLORANTHACEAE
ภาคเหนือ หอมไก๋ ภาคกลาง กระดูกไก่ ภาคอีสาน - ภาคใต้ -
หอมไก๋เป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก ลำต้นสีเขียว บริเวณข้อโป่งพอง ใบเดี่ยวเรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปหอกหรือรูปหอกแกมรูปรี โคนใบสอบ ปลายใบแหลม ขอบใบจักฟันเลื่อย ผิวใบเกลี้ยงเป็นมัน ดอกเป็นช่อออกตามยอดหรือปลายกิ่ง ดอกย่อยสีขาวติดเป็นก้อนกลมตามก้านช่อดอก กลิ่นหอม ผลสดสีขาว รูปร่างกลม ภายในมี 1 เมล็ด
สภาพนิเวศ : ชอบขึ้นตามริมน้ำหรือที่ค่อนข้างชื้นแฉะ
การขยายพันธุ์ : เพาะเมล็ด
สถานภาพในชุมชนปางมะโอ
การใช้ประโยชน์ : ปลูกเป็นไม้ประดับเนื่องจากมีกลิ่นหอม ส่วนใบอ่อนกินเป็นผักสดกับลาบ
แหล่งที่พบ : พบปลูกตามสวนรอบบ้าน
เรื่องน่ารู้ : หอมไก๋เป็นยาสมุนไพรพื้นบ้าน ลำต้นใช้ระงับการเกร็งของกล้ามเนื้อ โดยนำมาต้มกับเปลือกอบเชยดื่ม รากและใบใช้แก้ไข้ กามโรค ขับเหงื่อ นำมาชงเป็นชาดื่ม