ผักอีเรือน
ชื่อวิทยาศาสตร์ Mentha sp.
วงศ์ LABIATAE
ภาคเหนือ ผักอีเรือน หอมด่วนต้น ภาคกลาง - ภาคอีสาน - ภาคใต้ -
ผักอีเรือนเป็นพืชล้มลุก ลำต้นทอดเลื้อยไปตามผิวดิน ยอดชูช่อขึ้น ลำต้นมีขนสีขาวปกคลุม ใบเดี่ยวเรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปรี ปลายใบแหลม ขอบใบหยักมน ผิวใบมันหนา ดอกเป็นช่อกระจุกออกตามซอกใบ สีชมพูอ่อน
สภาพนิเวศ : ชอบขึ้นบริเวณที่มีความชื้นสูง แสงแดดรำไร
การขยายพันธุ์ : ปักชำต้น
สถานภาพในชุมชนปางมะโอ
การใช้ประโยชน์ : ยอดอ่อนมีกลิ่นหอม กินเป็นผักสดกับน้ำพริก ลาบ หรือนำมาผัด ต้มใส่กระดูกหมู (จอ) แกงใส่ปลาดุก ช่วยดับกลิ่นคาว และทำให้เจริญอาหาร
แหล่งที่พบ : พบทั่วไปตามแปลงผักสวนครัว และตามริมลำห้วย
เกร็ดน่ารู้ : ผักอีเรือนมีน้ำมันหอมระเหยพวก Menthol ซึ่งช่วยดับกลิ่นคาว ทำให้เจริญอาหารและสามารถขับลมได้ดี